Η Πύλη του Ήλιου

Μετά τον διαμελισμό της χώρας τους το 1948, δύο άντρες, ο Γιούνις και ο Χαλίλ, παραμένουν σε ένα εγκαταλειμμένο αυτοσχέδιο νοσοκομείο στον προσφυγικό καταυλισμό της Σατίλα, στα περίχωρα της Βηρυτού, στον Λίβανο. Μαζί τους μπαίνουμε σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο βίαιος εκτοπισμός, η απώλεια, ο φόβος και η σαθρή ελπίδα. Ο νεότερος αγρυπνά στο προσκέφαλο του γηραιότερου, ο οποίος είναι πνευματικός του πατέρας και εμβληματικός ηγέτης της παλαιστινιακής αντίστασης. Ο Γιούνις έχει πέσει σε κώμα και καθώς ο Χαλίλ πασχίζει να τον επαναφέρει, αρνούμενος να δεχτεί ότι ο ήρωάς του έχει απολέσει τη συνείδησή του, αρχίζει να ξεδιπλώνει, σαν άλλη Σεχραζάντ, μια αφήγηση η οποία διακλαδίζεται σε πολλές άλλες, για ανθρώπους που εκδιώχθηκαν από τα χωριά τους στη Γαλιλαία, για ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους και ανθρώπους που επέζησαν, καθώς επίσης για έναν έρωτα που μέστωσε κρυφά στην Μπαμπ αλ Σαμς, στην Πύλη του Ήλιου. Με τούτο το βιβλίο, το πανθομολογούμενο αριστούργημά του, ο Ελιάς Χούρι συνυφαίνει με επική πνοή ιστορίες καθηλωτικές και συγκινητικές, ζωντανεύει την πορεία και αναδεικνύει τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού. Αυτό είναι το «Μεγάλο Παλαιστινιακό Μυθιστόρημα».